Jan Pieterszoon Sweelinck

Jan Pieterszoon Sweelinck (1562 - 1621) was een Nederlandse componist, organist, muziekpedagoog, muziekorganisator, klavecinist en ensembleleider. Hij was een van de belangrijkste Nederlandse componisten van de Vroegmoderne Tijd, in de overgang van renaissancemuziek naar barokmuziek.

Veel van de familieleden van Jan Pieterszoon Sweelinck waren musici, vooral organisten. Hij was de oudste van de vier kinderen van Peter Swybbertszdon en Elske Sweeling en nam zijn moeders familienaam over. Jan Sweelinck heeft in Venetië gestudeerd bij Gioseffo Zarlino, een beroemde renaissance componist. Anderen die Jan Sweelinck les hebben gegeven zijn zijn vader, Jacob Buyck, een pastoor uit de Oude Kerk, Amsterdam, en Jan Willemszoon Lossy. Jan Lossy leerde hem componeren.

Rond 1580 werd Jan Sweelinck organist in de Oude Kerk. Zijn taken waren waarschijnlijk om een twee keer per dag een uur in de kerk te spelen. Hij werd beroemd door zijn briljante improvisaties aan het orgel en de klavecimbel. Daarna verliet hij Amsterdam om nieuwe orgels te inspecteren, repareren, restaureren en om mensen te adviseren.

Als een Leraar was Jan Sweelinck influentieel en gewild. De mensen die hij opleidde werden hoog gewaardeerden musici van die tijd. In Duitsland stond hij ook wel bekent als de 'maker van orgels'.